Piszę z jakże prostego powodu - bo lubię :)
W przeszłości ciągle coś pisywałam; w szkole były to tradycyjne pamiętniki, których część leży gdzieś zapisana i związana, schowana niewiadomo po co.
Czytanie ich wywołuje niezbyt przyjemne uczucia, dlatego też do nich nie zaglądam.
Cechują się dość dziecinnym stylem, bzdurną tematyką i ogólnie mocno irytującą dziecięcością..
Tworzyłam opowiadania, które później spaliłam.
Płomień łapczywie pożerał zapisane kartki, szczelnie wypełnione literami linijki zeszytów..
Chętnie pisałam wypracowania w szkole, czasem pomagałam też pisać je innym.
Sprawdzałam znajomym ortografię, interpunkcję czy szyk zdania.
Bywało, że prosili o 'wzbogacenie' słownictwa - tu już byłam w swoim żywiole, uwielbiałam zamieniać słowa, bawić się synonimami :D
Za sobą zostawiłam dwa blogi, rozdział zamknięty.
W planie blog podróżniczo-wypadowy, chociaż nie wiem czy się do tego rodzaju pisania nadaję, ponieważ mam w zwyczaju wszędzie wtrącać swoje trzy grosze, żeby nie powiedzieć groszy pięć.
Pisanie to dobra forma wyrażania siebie, swoich pokręconych myśli, niezły odpoczynek i .. autoterapia :)
Jeszcze się uczę. Popełniam błędy i wiem, że powinnam popracować nad swoim stylem, by z chaotycznego przeobraził się w bardziej spójny.
Tu pojawia się problem, bo ja cała jestem .. chaosem :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz