Chcę. Pisać chcę ..

 Chcę pisać. Coraz bardziej dojrzewam do tej decyzji.

Nie mam na myśli jedynie bloga ani nawet tego, co przynosi mi dość duże korzyści - wysyłania najróżniejszych, konkursowych linijek tekstu w różnorodne miejsca w zamian za coś.
No cóż, nie jestem całkiem bezinteresowna.
Jeśli w zamian za stworzenie odpowiedniego tekstu, mogę otrzymać np. świeżo wydaną powieść z imienną dedykacją czy urocze rękodzieło - korzystam z tego.
Korzystają i inni, dziwiąc się, jak to możliwe, że za jakieś piśmiennicze bzdury dostaję książki, płyty, bluzę, rozmaite bilety itp.
Słyszę czasem komentarze, że chyba mam gdzieś niezłe wtyki, bo ot tak nikt by mi nie podarował np. biletów wartych kilkaset złotych.

Nie mam wtyków ani znajomości. Ciśnienia na otrzymywanie kosztownych prezentów też nie. 
Bywa i tak, że nawet niespecjalnie zależy mi na nagrodzie.
Tworzę i wysyłam, żeby SIĘ SPRAWDZIĆ.
Zobaczyć czy moje obecne umiejętności są coś warte; doskonale wiem, że jeszcze wiele pracy przede mną..
Uczę się cały czas, szlifując swój niezdarny i niezgrabny styl pisania.

Jakiś czas temu mimo braku czasu na wymyślanie rozsądnej odpowiedzi, postanowiłam przesłać swój kolejny tekst.
Miałam za zadanie w jednym krótkim zdaniu zawrzeć całą treść, którą chciałabym przekazać.
Napisałam, wysłałam i zapomniałam. Po paru dniach pewna polska autorka nieźle mnie zaskoczyła, informując, że napisałam świetnie, bo w jednym zdaniu zawarłam całą kwintesencję pewnego zagadnienia. Hmm, miłe to było, tym bardziej, że ja tego zdania nawet nie zdążyłam przemyśleć :) Zabrakło mi czasu, więc napisałam w kilka sekund parę słów, które może miały ręce i nogi, ale niekoniecznie kręgosłup. 

Nieśmiało idę w kierunku, gdzie za paroma zakrętami widzę jakąś migocącą jasność ..
Sprawdzę czy można znaleźć słowa na wszystko.
Sprawdzę również siebie, ale co najistotniejsze - spróbuję robić to, co po prostu sprawia mi przyjemność.